Poloneza czas zacząć

Studniówka i po studniówce. Nie wierze, że mój najważniejszy bal w życiu już za mną. Czekałam na niego z niecierpliwością i stresem tak długo. Przygotowywania pełną parą zaczęłam od grudnia. Wiedziałam, że to jedyna okazja, aby założyć długą suknię. Lecz z drugiej strony chciałam swobodnie przetańczyć całą noc. Dlatego wymyśliłam sobie odpinaną spódnice. Gdybym Wam nie powiedziała o tym zorientowalibyście się, że sukienka ma dwie części? Wiele osób było zaskoczonych. Choć niestety zdjęcia w krótkiej nie posiadam.
Początkowo marzyła mi się suknia w kolorze butelkowej zieleni. Niestety dostęp do materiałów ograniczył moje zamiary. Padło na złoto-czarną i teraz tego nie żałuję. Co prawda sukienka miała swoje wady, bo gdy złamał mi się obcas w 4 piosence (RIP), byłam zmuszona zdjąć spódnice i założyć balerinki, okazało się, że cekiny strasznie zaciągają rajstopy i powodują podrażnienie skóry na wewnętrznej stronie przedramienia. Byłam gotowa dzwonić nawet do mamy, aby przywiozła mi inna sukienkę, ale jak to mówią "Chcesz być piękną to cierp". Do tego wszystkiego manicure na 7 rano (złamałam paznokcia 2 dni przed) i fryzjer na 14. Opaska, która została kupiona w sieciówce w Zakopanym, a tak idealnie wpasowała się w kreacje! Ahh!
Lecz z uśmiechem na ustach, mimo przeciwności losu (przeziębienia mojego chłopaka i złamanego obcasa) wytrwałam do końca imprezy (5 rano to było dla mnie wyzwanie). Było cudownie i chcę jeszcze raz! Dziękuje wszystkim, który uczynili ten wieczór tak wspaniałym :)

(sukienka - mój projekt, opaska - i am, bransoletka - mohito, pierścionek - h&m)